برای نشان دادن مالکیت استفاده می‌شوند و مانند زبان‌های دیگر، به جنسیت و حالت دستوری (نهاد، مفعول مستقیم، مفعول غیرمستقیم) اسمی که به آن اشاره می‌کنند، بستگی دارند. ضمایر ملکی در آلمانی به دو دسته تقسیم می‌شوند: ضمایر ملکی مفرد و ضمایر ملکی جمع.

ضمایر ملکی مفرد عبارتند از:

ich من: mein مال من

du تو: dein مال تو

er او، مذکر: sein مال او

sie او، مؤنث: ihr مال او

es آن: sein مال آن

ضمایر ملکی جمع عبارتند از:

wir ما: unser مال ما

ihr شما، جمع: euer مال شما

sie آنها: ihr مال آنها

Sie شما، محترمانه: Ihr مال شما

همچنین، این ضمایر بسته به جنسیت و حالت دستوری اسم تغییر می‌کنند. به عنوان مثال، ضمیر ملکی "mein" در حالت نهاد مذکر (der Vater) همان "mein Vater" است، ولی در حالت مفعول مستقیم مذکر می‌شود "meinen Vater". برای اسم مؤنث (die Mutter)، ضمیر ملکی در حالت نهاد می‌شود "meine Mutter" و در حالت مفعول مستقیم می‌شود "meine Mutter". این تغییرات برای اسامی خنثی و جمع نیز وجود دارد.اینجارابخوانید

مثال‌هایی از استفاده ضمایر ملکی:

Das ist mein Buch. این کتاب من است.

Ist das dein Auto? آیا این ماشین تو است؟

Sein Haus ist groß. خانه او بزرگ است.

توجه به تفاوت‌های جنسیتی و حالتی در استفاده از ضمایر ملکی در آلمانی بسیار مهم است. با تمرین و استفاده از این ضمایر در جملات مختلف، می‌توان به مرور زمان با ساختارهای مختلف آن‌ها آشنا شد و به درستی از آن‌ها استفاده کرد.